- bâdiye
- (A.)[ ﻪیدﺎﺑ ]çöl.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
badiye — is., esk., Ar. bādiye Çöl Bütün İslam diyarlarından, Afrika nın badiyelerinde Müslümanlar hep bir Mehdi yi beklerler. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÂDİYE — f. Kır. Ova. * Sahrâ. Çöl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EHL-İ VEBER VE BÂDİYE — Çadırda oturan bedevi Arab, çöl ahalisi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEVADİ — (Bâdiye. C.) Bâdiyeler, sahralar, çöller … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
çöl — is. Kumluk, susuz ve ıssız geniş arazi, sahra, badiye Koskoca çölü, yapı ve bahçelerle donattık. F. R. Atay Birleşik Sözler çöl iklimi çöl tavuğu kum çölü Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller çöle dönmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
lurs — kabar, badiye nişin … Çağatay Osmanlı Sözlük